Halfweg februari was het zover: het jaarverslag van de Nationale Bank werd gepubliceerd. In dat jaarverslag publiceert de NBB de economische en financiële ontwikkelingen van het voorbije jaar. De groei vertraagt en het begrotingstekort loopt op, maar de aanpak die de NBB voorstelt is ontoereikend.

Het geloof in de economische fabeltjes van de afgelopen jaren hebben de bedrijven en aandeelhouders geen windeieren gelegd. Ze zijn ongelofelijk goed bediend, en de bedrijven zitten nu op veel cash geld. Maar ondanks de beloftes levert dat geen investeringen in werknemers op. Het wordt tijd dat iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt. Het geld is niet verdwenen, het ging van de werknemers naar de aandeelhouders.

December is cadeautjesmaand, cadeautjes die vaak terug te vinden zijn op een kerst- of wintermarkt. En net zoals daar heel wat lekkers te smullen valt, hebben werkgevers dat ongeveer ook met sommige aspecten uit onze arbeidsmarkt. En dat komt de gezondheid van onze samenleving niet ten goede.

In onze zoektocht naar een bredere financieringsbasis voor de sociale zekerheid wordt het hoog tijd om de olifant in de kamer onder ogen te komen: inkomsten uit kapitaal en vermogen. Rechtvaardige fiscaliteit zal onze sociale zekerheid mee uit het slop halen.

Gemiddeld genomen krijgt een werknemer ongeveer 1.130 euro per jaar aan maaltijdcheques. Dit extralegale voordeel is misschien goed voor de koelkast, maar niet zo goed voor onze sociale zekerheid. Maar wist je dat er sommigen zijn die het tienvoud krijgen?

De effectentaks is vanuit verschillende oogpunten ongrondwettelijk. Dat oordeelde het Grondwettelijk Hof. Deze taks was een rookgordijn.

Wie werkt moet waardig kunnen leven. Dit is een kwestie van rechtvaardigheid. Een koopkrachtige bevolking is het beste schild tegen mogelijk economisch onheil.

De regionale regeringen zijn gevormd. Nu kijken we volop naar het federale niveau. Wat heeft de afgelopen regeerperiode opgeleverd? Waarom kampen we met een begrotingstekort? Hoe komt het dat de koopkracht en de sociale zekerheid onder druk staan? Wat moet er gebeuren?

Om na jaren van budgettair wanbeleid de meubelen te redden wordt een ongezien zware inleveringsronde voorbereid. Niet op de uitgaven richting farma-industrie, wel op ziekte- en werkloosheidsuitkeringen, pensioenen en gezondheidszorg. De vakbonden willen dit vermijden door de focus te leggen op de inkomsten, en niet op de uitgaven van de sociale zekerheid.

Onze sociale zekerheid is een prachtig stelsel dat we moeten koesteren en verzorgen. En dus moeten er genoeg middelen naar toe. Maar daar wringt het schoentje. Alhoewel. Er bestaan wel degelijk oplossingen.